Even voorstellen.......

Hallo deelnemers en sponsors,

Ik ben Tim en zal me even verder aan jullie voorstellen. Laat ik als eerste iets vertellen over de aanleiding om mee te doen aan dit fietsevenement voor het goede doel. Daarna zal ik iets over mezelf vertellen, mijn fietservaringen in de bergen en mijn verwachtingen over het kunnen halen van de top van deze berg .

De aanleiding
Ik hoorde via Support Casper over de Tour de Pancreas om sponsorgeld bij elkaar te krijgen voor de Stichting Overleven met Alvleesklierkanker (OAK). Deze Stichting maakt het mogelijk dat onder leiding van Prof. Casper van Eijck –dé specialist op het gebied van pancreaskanker- baanbrekend onderzoek wordt verricht naar nieuwe vormen van behandeling van deze verschrikkelijke ziekte.
Omdat een goede vriend van mij onlangs aan deze vorm van kanker kwam te overlijden, en hij tijdens zijn behandelingen de onderzoeksprojecten van Casper van Eijck van harte heeft ondersteund, wil ook ik graag een bijdrage leveren aan het goede werk dat Casper van Eijck en zijn Stichting OAK doen. Daarom heb ik mij (in een wat overmoedige bui ) ingeschreven voor dit evenement. Bovendien stond deze berg al enkele jaren op mijn ‘bucket list’. Wat is er dan mooier om met mijn beklimming ook de Stichting OAK te steunen?

Over mezelf
Ik ben een gepensioneerd bouwprojectmanager, 68 jaar, en woon samen met mijn partner Maaike in Utrecht. Ik heb vanaf 1998 samen met Maaike diverse fietsvakanties in Europa gedaan. Daarbij heb ik veel nuttige dingen geleerd over het fietsen in de bergen. Zaken zoals wat en wanneer kun je het beste eten en drinken, welke kleding moet je bij je hebben, waar en wanneer neem je je rustmomenten, hoe bespaar je op gewicht, aan welke eisen moet je fiets voldoen, etc. Het in de bergen fietsen lukte mij toen nog met een ‘zware randonneur’ vol bagage.

Na een hersenbloeding en revalidatie in 2010 lukte dit soort fietsvakanties met bepakking helaas niet meer. Wel heb ik in de jaren daarna mee kunnen doen met Fietsenvoor.nl, een kleinschalig fietsevenement voor het goede doel op de Col de la Colombière. Ik heb toen mooie sponsorbijdragen kunnen leveren aan De Hoogstraat Revalidatie, het Wilhelmina Kinderziekenhuis, en de Parkinsonvereniging. Voor de beklimmingen van de Col de la Colombière heb ik toen een oude racefiets aangeschaft. Ik ben echter absoluut geen racefietser. Daarvoor heb ik teveel restverschijnselen van mijn verlamming. Toch hoop ik met voldoende rustpauzes, langzaam maar gestaag doordieselen, en een flinke dosis doorzettingsvermogen de top van de Mont Ventoux te bereiken. 

Hopelijk zie ik jullie op de Mont Ventoux of anders op mijn sponsorlijst :-).
Hartelijke fietsgroet,
Tim